Program Edukacji Ekologicznej pn. “Woda naszym skarbem”

realizowany w Szkole Podstawowej nr 2 im. Jana Pawła II z Oddziałami Integracyjnymi w Ozorkowie

Woda naszym skarbem

Zadanie uzyskało dofinansowane ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Łodzi (www.zainwestujwekologie.pl) w ramach konkursu “Edukacja Ekologiczna w szkołach i przedszkolach na rok szkolny 2018/2019”.

Wartość ogólna zadania: 26.095,00 zł
Źródła finansowania zadania:
– dotacja WFOŚiGW w Łodzi: 23.380,00 zł
– środki własne: 2.715,00 zł

Zakres zadania:

  • zakup pomocy dydaktycznych (np.: zestawy edukacyjne do badań, modele, plansze)
  • zakup artykułów biurowych służących prowadzeniu zajęć i organizacji konkursów
  • wycieczka do Oczyszczalni Ścieków w Cedrowicach
  • wycieczka nad Jezioro Jeziorsko i do Uniejowa
  • wycieczka do Kopalni Węgla Brunatnego w Bełchatowie
  • wycieczka do Rezerwatu „Niebieskie Źródła” i Skansenu rzeki Pilicy
  • wycieczka do Słowińskiego Parku Narodowego i Kaszubskiego Parku Krajobrazowego
  • terenowe warsztaty o wodzie w dolinie rzeki Bzury i nad Zalewem Ozorkowskim
  • stacjonarne warsztaty o wodzie w szkole
  • konkurs plastyczny “Oszczędzaj wodę” z nagrodami
  • konkurs plastyczny “Woda naszym skarbem” z nagrodami
  • konkurs wiedzy “Woda źródłem życia i energii” z nagrodami
  • zajęcia dydaktyczne
  • akcje informacyjne
  • projekty edukacyjne

Termin realizacji:  rok szkolny 2018/2019

Beneficjent zadania: Gmina Miasto Ozorków

Realizator zadania: Szkoła Podstawowa nr 2 im. św. Jana Pawła II z Oddziałami Integracyjnymi w Ozorkowie


W dniach 22 – 24 maja 2019 r.  w ramach realizacji  zadania z dziedziny edukacja ekologiczna pn. „Edukacja ekologiczna w szkołach i przedszkolach w roku szkolnym 2018/2019 –„ Woda naszym skarbem”, współfinasowanego ze środków WFOŚiGW w Łodzi odbyła się wycieczka autokarowa do  Słowińskiego Parku Narodowego.

W ramach programu wycieczki uczniowie poznali  genezę Morza Bałtyckiego, jego właściwości, znaczenie dla polskiej gospodarki i źródła zanieczyszczeń.

Uczniowie poznali przybrzeżne Jezioro Łebsko jego specyfikę, przepłynęliśmy statkiem po jeziorze Łebsko. Poznaliśmy też bagna, łąki, torfowiska, nadmorskie bory i lasy, a przede wszystkim wydmowy pas mierzei z ruchomymi wydmami i mierzeją łebską – formy akumulacyjnej działalności morza –  przeszliśmy ścieżką dydaktyczną z przewodnikiem. Ruchome Wydmy są ewenementem przyrodniczym Słowińskiego Parku Narodowego i unikalną atrakcją turystyczną i bardzo nas zachwyciły. Położone są miedzy jeziorem Łebsko, a morzem. Powstały z akumulacji piasku wyrzucanego na brzeg przez fale morskie Ruchome piaski tworzą przepiękny pustynny krajobraz, unikatowy w Europie, zwany często polską Saharą. Jednak główną atrakcją okazało się turlanie z wydm, w którym wzięli udział prawie wszyscy uczestnicy wycieczki.

Odwiedziliśmy Muzeum Wyrzutni Rakiet w Rąbce, gdzie prezentowane są rakiety z różnych okresów (począwszy od lat II wojny światowej) oraz ich elementy, zabudowania z okresu wojny: bunkier dowodzenia, lej wyrzutni, fundamenty stacji radiolokacyjnych oraz fundamenty hali montażowej, a także inne militaria.

Zwiedziliśmy też Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach, czyli zrekonstruowaną wieś z przełomu XIX i XX wieku. Są tu przede wszystkim stare chaty, ale także obórki, stodoły, piece chlebowe. Wyposażenie chat stanowi mnóstwo starych przedmiotów i narzędzi.

Zdobyliśmy także  porośnięte lasem wzgórze Rowokół. Jest to morena czołowa, pozostałość działań lodowca. Na szczycie wzgórza weszliśmy na  wieżę widokową z pięknym widokiem na  jezioro Gardno, Łebsko, ruchome wydmy w Słowińskim Parku Narodowym, Morze Bałtyckie, wsie Smołdzino, Gardna Wielka, Rowy.

Poznaliśmy też przepiękną Łebę, miejscowość wypoczynkową z portem morskim i z licznymi kąpieliskami. Dowiedzieliśmy się, że w  1558 r. Łeba (dzisiaj nazywana Starą Łebą) została zniszczona całkowicie przez szalejący na Bałtyku sztorm. Zostały zniszczone port, zabudowania, w tym kościół, a cofające się morze wyżłobiło nowe koryto Łaby, którego ujście zostało przesunięte półtora kilometra na wschód. Kolejny duży sztorm w 1570 roku utwierdził mieszkańców o przeprowadzce w nowe miejsce po drugiej stronie Łeby. W grudniu 1912 r. w okolicach Łeby i Smołdzina było trzęsienie ziemi. Później Łebę uznano za miejscowość posiadającą warunki do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego, co pozwoliło na jej dalszy rozwój.

W trzecim dniu naszej wycieczki zwiedziliśmy Kaszubski Park Krajobrazowy, gdzie  uczniowie poznali typowy krajobraz pojezierzy młodoglacjalnych, a także zasoby naturalne i ich znaczenie dla regionu  i Polski: jeziora polodowcowe na przykładzie jeziora raduńskiego i wzgórza morenowe na przykładzie Wieżycy, lasy,  torfowiska i bagna.

W Centrum Edukacji i Promocji Regionu w Szymbarku uczniowie poznali historię regionu i repliki drewnianego budownictwa kaszubskiego i ekspozycje tradycyjnych sprzętów użytku codziennego. W towarzystwie przewodnika, zwiedziliśmy unikalne w skali świata obiekty, są to m. in.: Najdłuższa Deska Świata, Dom Sybiraka, Bunkier TOW, gdzie przeżyliśmy nalot “Gryf Pomorski”, Kaszubski Świat Bajek, czy Największy Koncertujący Fortepian Świata, na którym  jedna z uczestniczek naszej wycieczki mogła zagrać . Jedną z najbardziej zapadających w pamięć atrakcji znajdującą się w CEPR jest “Dom do Góry Nogami”,  w którym na własnej skórze odczuliśmy efekty zawirowań błędnika.

Wycieczka była dla wszystkich uczestników wspaniałym, niezapomnianym i poznawczym wydarzeniem.


Dnia 25 kwietnia 2019 r.  w ramach realizacji  zadania z dziedziny edukacja ekologiczna pn. „Edukacja ekologiczna w szkołach i przedszkolach w roku szkolnym 2018/2019 –„ Woda naszym skarbem”, współfinasowanego ze środków WFOŚiGW w Łodzi odbyła się wycieczka autokarowa do Bełchatowa.

Poznanie tego regionu rozpoczęliśmy od odwiedzenia siedziby spółki Kopalnia Węgla Brunatnego w Bełchatowie i zobaczenia filmu o procesie powstawania złoży tego energetycznego surowca przed wieloma milionami lat.

Węgiel brunatny, to skały osadowe pochodzenia organicznego roślinnego powstałe w erze kenozoicznej w okresie neogenu, tj. w okresie od 23,3mln do 2,58 mln lat temu. W wilgotnym i ciepłym klimacie, na kolejnych warstwach obumierających drzew, roślin, wchłanianych przez jeziora, później bagna, torfowiska, porastały następne, przesypywane osadami morskimi, rzecznymi, naleciałościami wulkanicznymi, piaskiem, ziemią. I tak przez miliony lat, w procesie gnicia, bez dostępu powietrza, obumarłych drzew typu sekwoi, magnolii, bursztynowców, platanów i innych roślin, tworzyły się pokłady węgla brunatnego.

Ubrani w kaski górnicze, specjalnymi, dwoma samochodami, marki Man, zjechaliśmy do wyrobiska aby zobaczyć kopalnię.
W wyrobisku pracowały s koparki oraz inne urządzenia, które są zasilane energią elektryczną, dostarczaną z pobliskiej elektrowni „Bełchatów”. Łańcuch technologiczny procesu wydobycia węgla jest w części zamknięty, gdyż niewielki procent wydobywanego węgla, po przetworzeniu w energię elektryczną, służy wydobyciu kolejnych pokładów tego kruszca. Tak właśnie zaprojektowana była kopalnia Bełchatów, by koszty wydobycia węgla i jego przetwarzania, były jak najbardziej ekonomiczne i ekologiczne. Dlatego w tak bliskiej odległości od kopalni, zlokalizowana jest największa w Europie elektrownia „Bełchatów”, która dostarcza 20% energii wytwarzanej w kraju.

Gdy zjechaliśmy na poziom wyrobiska, naszym oczom ukazał się niesamowity, pocięty koleinami krajobraz w szaro ziemistym kolorze, niczym księżycowy. Obszar kopalni i wyrobiska miał ponad 12 km długości, 3 km szerokości i 200m głębokości. W zasobach złóż węglowych oszacowanych na 2mld ton, wydzielono trzy obszary jego zalegania: Pole „Bełchatów”, Pole „Szczerców”, Pole „Kamieńsk”. Do eksploatacji zakwalifikowano dwa pierwsze Pola złóż. Prace górnicze związane ze zdejmowaniem nadkładu rozpoczęto w kopalni „Bełchatów” w 1977r. , a pierwszy węgiel uzyskano w listopadzie 1980r. Zdolność wydobywcza kopalni wynosiła 38,5 mln ton węgla/rok. Równocześnie rozpoczęto budowę elektrowni ‘Bełchatów”. Obecnie zasoby węgla w odkrywce „Bełchatów” są na wyczerpaniu.
Przewidywany termin zakończenia wydobycia węgla w tej kopalni, to 2032r. Na tym wielkim kilkunastohektarowym obszarze kopalni odbywają się równocześnie prace zdejmowania nadkładu, eksploatacji pokładów węgla, rekultywacji wyrobisk. Oprócz wydobycia węgla brunatnego, pozyskiwany jest także żwir, piasek budowlany, kreda jeziorna z której produkowane jest wapno nawozowe. Jeszcze większe wrażenie robiła kopalnia oglądana z platformy widokowej w Żłobnicy.
Eksploatacja węgla brunatnego, ma też swoje negatywne strony. Jest to bowiem bardzo agresywna ingerencja człowieka w środowisko naturalne. Na skutek prowadzonych prac górniczych i odwadniania złóż węgla, doszło do zakłócenia stosunków wód podziemnych. Okolice kopalni w obrębie 450 km2 zostały odwodnione, w efekcie czego utworzył się lej depresji, zagrażający lasom, uprawom polnym, powodujący wysychanie wody w studniach i innych ujęciach. Kopalnia, w ramach przeciwdziałania skutkom zaniku wody w płytkich ujęciach zaprojektowała i wykonała ponad 2.000km sieci wodociągowych, 26 stacji zasilających.  Prowadzona jest rekultywacja i renowacja użytków zielonych. Po zakończeniu wydobycia węgla brunatnego tereny wyrobiska mają zostać zalane wodą i stworzony będzie sztuczny zbiornik o głębokości nawet dwustu metrów. Dookoła akwenu kopalnia ma zamiar wybudować infrastrukturę wypoczynkową. Powstanie tam m.in. plaża, port jachtowy, a na środku jeziora sztuczna wyspa. Na dnie odkrywki ma zostać zatopiona jedna z koparek jako atrakcja dla nurków. W planach jest także powstanie muzeum kopalni z ekspozycją wycofanego z eksploatacji sprzętu górniczego.

Zwiedziliśmy też GIGANTY MOCY czyli interaktywną ekspozycję, gdzie w sposób multimedialny poprzez zabawę prezentowany jest proces wytwarzania energii elektrycznej z wykorzystaniem węgla brunatnego, wydobywanego i przetwarzanego przez Bełchatowską Kopalnię Węgla BrunatnegoElektrownię konwencjonalną. Uczestniczyliśmy w warsztatach Giga rekultywacja, nowe życie kopalni.


DZIAŁANIA  podejmowane w Szkole Podstawowej nr 2 im. św. Jana Pawła II z Oddziałami Integracyjnymi w Ozorkowie, w ramach realizacji  zadania z dziedziny edukacja ekologiczna pn. „Edukacja ekologiczna w szkołach i przedszkolach w roku szkolnym 2018/2019 „ Woda naszym skarbem” współfinasowanego ze środków WFOŚiGW w Łodzi.

1. Wycieczka

Dnia 14 września 2018 roku klasa gimnazjalna III d naszej szkoły zwiedziła oczyszczalnię ścieków w Cedrowicach, w ramach realizacji  zadania z dziedziny edukacja ekologiczna pn. „Edukacja ekologiczna w szkołach i przedszkolach w roku szkolnym 2018/2019 –„ Woda naszym skarbem”, współfinasowanego ze środków WFOŚiGW w Łodzi.

Uczniowie mogli przyjrzeć się procesowi oczyszczania wody spływającej z miasta. Oczyszczalnia ścieków w Ozorkowie położona jest w dolinie rzeki Bzury, na jej lewym brzegu w rejonie wsi Cedrowice, w odległości ok. 3 km na północ od miasta Ozorkowa. Funkcjonuje od 1996 r. Jej zadaniem jest oczyszczanie ścieków komunalnych miasta Ozorkowa przed odprowadzeniem ich do rzeki Bzury. Ścieki oczyszczane są mechanicznie, przez zatrzymanie części pływających na kratach oraz biologiczne, metodą oczyszczania osadem czynnym, wspomagana metodami mechaniczno – chemicznymi. Dobowa przepustowość oczyszczalni wynosi około 6 tysięcy metrów³ ścieków.

2. Warsztaty o wodzie

W ramach realizacji  zadania z dziedziny edukacja ekologiczna pn. „Edukacja ekologiczna w szkołach i przedszkolach w roku szkolnym 2018/2019 –„ Woda naszym skarbem”, współfinasowanego ze środków WFOŚiGW w Łodzi w naszej szkole odbył się cykl warsztatów ekologicznych o wodzie.

W dniu 08.10.2018 roku odbyły się warsztaty terenowe nad Bzurą i Zalewem Ozorkowskim. W trzy godzinnych warsztatach uczestniczyły klasy V. W czasie  zajęć uczniowie rozpoznawali organizmy wodne, charakteryzowali rzekę Bzurą i Zalew Ozorkowski jako środowiska życia, porównywali warunki życia na lądzie z warunkami życia w wodzie, przeprowadzali obserwacji i pomiary, określali czystość wody i znaczenie czystości wody dla prawidłowego funkcjonowania życia w wodzie.

W dniu 10.10.2018 roku odbyły się wodne warsztaty stacjonarne w pracowni ekologiczno-geograficznej naszej szkoły. W warsztatach wzięli udział najstarsi uczniowie naszej szkoły.

Tematyka zajęć:

Nabici w butelkę – podczas tych 2 godzinnych zajęć odbyła się dyskusja  o znaczeniu wody. Uczniowie zastanawiali się, jaką wodę warto pić. Uczniowie porównywali też różne wody butelkowane, policzyli ile opakowań zużywają Polacy i zastanawiali się, jak można ograniczyć ich ilość oraz jak butelkowanie wody wpływa na środowisko.

Czysta woda prawem człowieka – podczas tych zajęć uczniowie uświadomili sobie jaką rolę odgrywa woda w życiu ludzi i jakie skutki niesie brak dostępu do czystej wody.

Wpływ rolnictwa na wodę – ponieważ wokół naszego małego miasteczka Ozorkowa rolnictwo jest głównym źródłem utrzymania ludności, (część uczniów mieszka też na wsi), uczniowie podczas zajęć dowiedzieli się jak rolnictwo wpływa na jakość wód, w jaki sposób dochodzi do zanieczyszczeń wód powierzchniowych i gruntowych: nawozami, środkami ochrony roślin, gnojówką.

W dniu 15.10.2018 roku odbyły się kolejne wodne warsztaty stacjonarne w pracowni ekologiczno-geograficznej naszej szkoły. W warsztatach wzięli udział  uczniowie klas IV naszej szkoły.

Tematyka zajęć:

Niebieska planeta – celem tych zajęć było uświadomienie problemu niedostatku wody pitnej na świecie oraz konieczności oszczędzania wody i niezanieczyszczania jej w codziennym życiu. Uczniowie zastanawiali się, dlaczego Ziemia nazywana jest niebieską planetą, uczniowie obejrzeli pokaz, który wykazał jak niewiele mamy wody słodkiej (proporcje wody słodkiej i słonej na Ziemi). Uczniowie dowiedzieli się, ile wody zużywają na co dzień do poszczególnych czynności i w jaki sposób mogą ją oszczędzać i co zrobić, by jak najmniej ją zanieczyszczać.

Zanurzeni w kulturze – uczniowie jako odbiorcy sztuki a następnie jako twórcy zajęli się przedstawieniem wody w kulturze i określili jak istotną rolę pełni woda w środowisku i życiu człowieka.

Daleko od wody – podczas zajęć uczniowie klas IV dowiedzieli się do czego potrzebna jest nam woda w codziennym życiu, ile wody zużywamy, skąd bierze się woda w naszym kranie, skąd biorą wodę mieszkańcy terenów, gdzie nie ma wodociągów.

Zajęcia prowadził edukator z Ośrodka Działań Ekologicznych “Źródła” Łódź 90-602, ul. Zielona 27.

3. Wycieczka do Tomaszowa Mazowieckiego

 Dnia 19.10.2018 roku w ramach realizacji  zadania z dziedziny edukacja ekologiczna pn. „Edukacja ekologiczna w szkołach i przedszkolach w roku szkolnym 2018/2019 –„ Woda naszym skarbem”, współfinasowanego ze środków WFOŚiGW w Łodzi odbyła się wycieczka autokarowa do rezerwatu przyrody „Niebieskie Źródła” i Skansenu rzeki Pilicy w Tomaszowie Mazowieckim. 40 uczniów i 3 nauczycieli odwiedziło Skansen Rzeki Pilicy, gdzie zwiedziliśmy ekspozycję pod nazwą „Młynarstwo wodne w dorzeczu Pilicy”, której najważniejszym elementem jest drewniany młyn wodny, przeniesiony wraz z całym wyposażeniem w latach 1998-2000 ze wsi Kuźnica Żerechowska. Wnętrze budynku zajmuje ekspozycja poświęcona tradycjom młynarstwa wodnego w dorzeczu Pilicy, której głównym elementem są ruchome modele młynów. Obejrzeliśmy również stylową galerię ponad 30 kamieni młyńskich pochodzących z nieistniejących już młynów z dorzecza Pilicy.  

  

Ciekawostką dla wszystkich uczestników było z pewnością poznanie pilickich militari. Uczniowie podziwiali prezentowane eksponaty, które zostały wydobyte z rzeki. Najcenniejszym i jednocześnie cieszącym się największym zainteresowaniem eksponatem był jedyny na świecie eksperymentalny opancerzony ciągnik artyleryjski Luftwaffe. Zainteresowanie uczniów wzbudziły też ponad 100-letnia, żelazna barka robocza typu „Szczupak”, wojskowy rzeczny kuter holowniczy i elementy mostu pontonowego.

Koejnym punktem naszej wycieczki był rezerwat przyrody nieożywionej położony w dolinie Pilicy „Niebieskie Źródła”. Rezerwat Niebieskie Źródła znajduje się w otulinie Sulejowskiego Parku Krajobrazowego wchodzącego w skład zespołu Nadpilicznych Parków Krajobrazowych. Podziwialiśmy tam jedne z najciekawszych zjawisk krasowych w Europie. Główny kompleks wodonośny stanowią spękane wapienie jurajskie, z których wytryska woda przybierająca niebiesko-błękitno-zieloną barwę. Barwa wody w basenach źródliskowych jest efektem działań rozproszonego światła słonecznego. Zmiana odcieni barwy wody uzależniona jest od stanu pogody, stopnia nasłonecznienia bądź zachmurzenia. Dodatkowo uroku wywierzysku nadają pulsujące gejzery z piasku podrzucanego przez źródlaną wodę. Podczas spaceru uczniowie obserwowali ptaki oraz bogatą szatę roślinną.

Następnym punktem wycieczki był Zalew Sulejowski (Zbiornik Sulejowski, Jezioro Sulejowskie). Uczniowie dowiedzieli się, że jest to sztucznie utworzony zbiornik wodny o powierzchni 27 km². Zbiornik powstał w wyniku przegrodzenia rzeki Pilicy w okolicy miejscowości Smardzewice, na jej 139 kilometrze od ujścia, betonowo-ziemną zaporą o długości 1200 m i wysokości 16 m. Zbiornik zasilany jest przez dwie rzeki: Pilicę i Luciążę.  Dowiedzieliśmy się, iż zbiornik jest głównym źródłem wody dla Łodzi. Oprócz jednak . tej głównej funkcji, zbiornik pełni funkcje turystyczne, retencyjne, ochrony przeciwpowodziowej i energetyczną. Działa tu elektrownia wodna o mocy niespełna 4 MW, którą również zwiedziliśmy.

4. Wycieczka do Jeziorska i Uniejowa

Dnia 29.10.2018 roku w ramach realizacji  zadania z dziedziny edukacja ekologiczna pn. „Edukacja ekologiczna w szkołach i przedszkolach w roku szkolnym 2018/2019 –„ Woda naszym skarbem”, współfinasowanego ze środków WFOŚiGW w Łodzi odbyła się kolejna wycieczka autokarowa. Celem wycieczki dla 40 uczniów naszej szkoły było poznanie przyczyn tworzenia zbiorników retencyjnych oraz sposobów wykorzystania sztucznych zbiorników wodnych, zaobserwowanie jak pozyskuje się energię ze źródeł odnawialnych: na przykładzie jeziora Jeziorsko i wód geotermalnych w Uniejowie.

                             Pierwszym punktem w programie wycieczki było poznanie Zbiornika Jeziorsko – czyli największego zbiornika zaporowego na Warcie, a jednocześnie największego akwenu i zbiornika retencyjnego w regionie łódzkim, o powierzchni 42,3 km² i pojemności 202,8 mln m³. Zalew ten wybudowano w 1986 roku w celu regulacji przepływów rzeki i nawadniania użytków rolnych, ponadto do spełniania funkcji rekreacyjnych i energetycznych.

Zwiedziliśmy także zaporę czołową zbiornika. Stanowi ona ochronę przeciwpowodziową jak również zabezpieczenie przed suszą, poprzez nawadnianie użytków rolnych.

Zbudowana tu elektrownia wodna produkuje energię elektryczną o mocy blisko 5 MW (20 GWh rocznie). Wysokość zapory to 20 metrów a jej długość 2,73 km.

Wielkim zaskoczeniem dla nas był bardzo niski poziom wody w zbiorniku. Dowiedzieliśmy się jednak, że poziom wody w zbiorniku każdego roku jest regulowany na jazach. Napełnianie trwa od stycznia do kwietnia. Od czerwca do listopada następuje stopniowe obniżanie poziomu wody. Niestety w tym roku poziom wody jest wyjątkowo niski, bo spowodowany niewielkimi opadami.

Ogromną atrakcją podczas wycieczki było podglądanie ptactwa w  Rezerwacie ornitologicznym “Jeziorsko”

Gnieżdżą się tu ginące gatunki ptaków, często w bardzo dużych ilościach. Ptaki obierają miejsca lęgowe, odpoczywają, żerują w okresie przelotów, bądź przebywają tu cały rok.

Występuje tu ponad 200 gatunków ptactwa z czego połowa gniazduje na terenie zbiornika. Spotkać tu można m. in.: czaple białe, rybitwy białowąse, kormorany, rybołowy, gęgawy, ohary , perkozy dwuczuby, zauszniki, bąki, bączki, rybitwy czarne, łabędzie, mewy śmieszki, bociany, żurawie, orliki, orły bieliki i wiele innych gatunków.

Zwiedziliśmy również przepiękny Kościół św. Marka Ewangelisty w Siedlątkowie, który stoi w odległości ok. 50 m od korony wału zaporowego i falochronu. Kościółek wzniesiony był w XVII wieku z kamienia polnego i cegły na miejscu wcześniejszego drewnianego z 1497 roku, ufundowanego przez właścicieli Siedlątkowa, rodzinę Ubyszków.

W programie naszej wycieczki znalazła się też Geotermia Uniejów, która jest pierwszą w Polsce ciepłownią wykorzystującą wyłącznie odnawialne źródła energii – wody geotermalne i biomasę. Obecnie moc całkowita ciepłowni wynosi 7,4 MW – z czego 1,8 MW pochodzi ze spalania biomasy, a 3,2 MW z energii wód geotermalnych. Pozyskują ją metodą tzw. dubletu geotermalnego, który polega na wydobyciu wody jednym odwiertem, odebraniem jej ciepła, a następnie wtłoczeniu z powrotem pod ziemię. Dzięki temu pozyskiwanie energii jest przyjazne dla środowiska, a także zmniejsza ryzyko wyczerpania się podziemnych zasobów.

Ostaniem punktem w programie wycieczki był Kompleks Termalno-Basenowy w Uniejowie, oferujący gorące kąpiele w leczniczych solankach termalnych z czego uczniowie i nauczyciele chętnie skorzystali.